Dizionario Italiano-Francese



Donazione
Vai al dizionario francese-italiano

cianfruglione
cian|fru|gliò|ne
pronuncia: /ʧanfruʎˈʎone/
sostantivo maschile

1 incapable [m. f.]
2 colloquiale bâcleur [m.]

permalink
<<  cianfrugliare cianfrusaglia  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

cianfrinare (v. trans.)
cianfrinatore (s. masch.)
cianfrinatura (s. femm.)
cianfrino (s. masch.)
cianfrugliare (v. trans e intr.)
cianfruglione (s. masch.)
cianfrusaglia (s. femm.)
ciangottare (v. intr.)
ciangottio (s. masch.)
cianico (agg.)
cianidrato (s. masch.)
cianidrico (agg.)
cianidrina (s. femm.)
cianina (s. femm.)
cianite (s. femm.)
ciano (s. masch.)
cianoacetammide (s. femm.)
cianoacrilato (s. masch.)
cianocobalamina (s. femm.)
cianocuprato (s. masch.)

Sfoglia il dizionario italiano-francese a partire da:

---CACHE---