Dizionario Italiano-Francese



Donazione
Vai al dizionario francese-italiano

cianfrugliare
cian|fru|glià|re
pronuncia: /ʧanfruʎˈʎare/
verbo transitivo e intransitivo

1 expédier, saboter
2 colloquiale bâcler

permalink
<<  cianfrino cianfruglione  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

cianea (s. femm.)
cianfrinare (v. trans.)
cianfrinatore (s. masch.)
cianfrinatura (s. femm.)
cianfrino (s. masch.)
cianfrugliare (v. trans e intr.)
cianfruglione (s. masch.)
cianfrusaglia (s. femm.)
ciangottare (v. intr.)
ciangottio (s. masch.)
cianico (agg.)
cianidrato (s. masch.)
cianidrico (agg.)
cianidrina (s. femm.)
cianina (s. femm.)
cianite (s. femm.)
ciano (s. masch.)
cianoacetammide (s. femm.)
cianoacrilato (s. masch.)
cianocobalamina (s. femm.)

Sfoglia il dizionario italiano-francese a partire da:

---CACHE---